21.01.2012. W sobotę 21 stycznia na czterech boiskach w Gabonie i Gwinei Równikowej rozpoczyna się Puchar Narodów Afryki (CAF). Odbywający się co dwa lata turniej jest niezwykle popularny na kontynencie, zaś tegoroczna walka o Puchar będzie nietypowa ze względu na brak afrykańskich potęg futbolowych – Egiptu, Kamerunu i Nigerii. Wśród faworytów rozgrywek najczęściej wymieniane są reprezentacje Wybrzeża Kości Słoniowej i Ghany.
Puchar Narodów Afryki zazwyczaj kojarzony jest z kolorowymi tłumami fanatycznych kibiców, pasją gry połączoną z brakiem dyscypliny w realizowaniu założeń taktycznych trenerów, niskim poziomem sędziowania i możliwościami podpisania przez afrykańskich piłkarzy kontraktów z klubami grającymi w ligach europejskich. Prawdopodobnie zobaczymy to wszystko również na boiskach w Gabonu i Gwinei Równikowej, jednakże w przedmeczowych opisach serwisy sportowe pomijają kwestie polityczne związane z tym wydarzeniem, z których najważniejsze wydają się pytania o zapewnienie bezpieczeństwa piłkarzom i kibicom, spór graniczny pomiędzy Gwineą i Gabonem oraz oskarżenia pod adresem elity politycznej obydwu państw gospodarzy.
Wydaje się, iż w przypadku tegorocznego turnieju nie ma tak dużego zagrożenia atakami terrorystycznymi jak dwa lata temu podczas turnieju w Angoli, kiedy ostrzelany został autobus z drużyną narodową Togo.
Państwa gospodarze są krajami naftowymi, których elita rządowa jest permanentnie oskarżana o przywłaszczanie sobie zysków ze sprzedaży ropy. Warto w tym miejscu przypomnieć, że Gabon i Gwinea Równikowa pozostają w konflikcie o trzy niewielkie wyspy, wokół których wydobywana jest ropa naftowa. Spór graniczny został wyciszony na czas rozgrywek o Puchar Narodów Afryki, wątpliwym jest jednak, iż za przyczyną CAF dojdzie do jego rozwiązania. W państwach zachodnich liderzy obydwu państw mają bardzo złą prasę. Na prezydencie Gwinei Równikowej (po obaleniu Muammara Kadafiego, Teodoro Obiang Nguema Mbasogo jest najdłużej pozostającym u władzy politykiem afrykańskim, władzę przejął w 1979 roku w wyniku zamachu stanu), ciążą oskarżenia o łamanie praw człowieka, fałszowanie wyników wyborów oraz zakup prywatnych nieruchomości na francuskiej riwierze za państwowe pieniądze. Zaś prezydent Ali Ben Bongo który przejął władzę w Gabonie po ojcu Omarze Bongo, oskarżany jest o oszustwa wyborcze i korupcję. Niewątpliwie sukces organizacyjny Pucharu Narodów Afryki może przyczynić się do ocieplenia wizerunku obydwu państw.
Andrzej Polus
