07.11.2011. Corocznie w Ugandzie kilkanaście procent dzieci pozbawianych jest możliwości korzystania z edukacji podstawowej. Rodziny zamieszkujące obszary wiejskie są zbyt ubogie by zapewnić dostęp do szkolnictwa swoim podopiecznym. Problem potęguje dodatkowo brak perspektyw na znalezienie zatrudnienia.
Pomimo prowadzonych kampanii społecznych zachęcających do zapisywania dzieci do szkół podstawowych odnotowuje się jedynie niewielką poprawę w dostępie do edukacji w Ugandzie. Problem jest widoczny zwłaszcza na obszarach wiejskich oraz na północy kraju w regionie Karamoja, gdzie w ostatnim roku z edukacji podstawowej zrezygnowało kilkanaście procent dzieci.
Obecna sytuacja jest uwarunkowana kilkoma czynnikami wśród których jako najważniejszy wymienia się zmniejszenie porcji darmowych posiłków dla dzieci uczęszczających na zajęcia szkolne. Jedzenie było zapewniane w ramach projektu realizowanego przez Światowy Program Żywnościowy i przekładało się na realną liczbę uczniów w klasach. Brak dostępu do darmowego pożywienia zmusza rodziców do podjęcia decyzji o zatrzymaniu dzieci w domu w celu korzystania z ich pomocy przy pracach gospodarskich.
Kolejnym czynnikiem odpowiedzialnym za problemy w dostępie do edukacji jest fakt, że rodzice są zmuszeni ponosić koszty związane z nauką podopiecznych. Wprawdzie szkolnictwo podstawowe jest bezpłatne, ale zakup mundurków szkolnych oraz zeszytów należy do obowiązków rodziców. Wiele rodzin jest zbyt ubogich, by zapewnić dzieciom podstawowe przybory szkolne i tym samym rezygnuje z zapisywania ich na zajęcia.
Istotnym elementem jest również sytuacja gospodarcza regionu, która nie daje realnych szans na znalezienie zatrudnienia po ukończeniu szkoły podstawowej. Brak perspektyw na pracę zniechęca do kontynuowania kształcenia i powoduje, że dzieci rezygnują z edukacji i przejmują gospodarstwa rodziców, które zapewniają im utrzymanie i wyżywienie.
Znaczna część społeczeństwa ugandyjskiego zdaje sobie sprawę z konieczności podniesienia poziomu edukacji oraz zapewnienia dostępu do szkół podstawowych jak największej liczbie dzieci. Z obserwacji bieżących wydarzeń wynika jednak, że efektywne działania w tym zakresie stanowią niełatwe zadanie. Z jednej strony brak środków finansowych uniemożliwia zapisanie dzieci do szkół, z drugiej strony poziom edukacji oferowany uczniom z obszarów wiejskich jest niższy niż w miastach. Różnice w nauczaniu wynikają głównie z niedostatecznej liczby zatrudnionych nauczycieli oraz z braku dostępu do pomocy naukowych.
Na podstawie:
https://www.irinnews.org/report.aspx?reportid=94145 (07.11.2011)
Zdjęcie za:
https://www.ispafrica.org/programs.html (07.11.2011)
Anna Cichecka
