07.06.2014. W marcu 2014 r. Afryka Zachodnia stanęła przed kolejną epidemią eboli. Na początku czerwca br. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) potwierdziła 328 przypadków zachorowań oraz 208 przypadków śmiertelnych tylko w samej Gwinei, z czego 193 przypadki zostały potwierdzone w testach laboratoryjnych.
Epidemia dotknęła oprócz Gwinei również Liberię, Sierra Leone, Wybrzeże Kości Słoniowej oraz Senegal. Jak do tej pory w Liberii potwierdzono 13 przypadków oraz 6 zgonów (eksperci WHO podejrzewają jednak, że liczba ofiar może być wyższa). W Sierra Leone podejrzewa się 112 zachorowań oraz 7 zgonów, jednak tylko 31 zakażeń zostało potwierdzonych laboratoryjnie.
Pierwsze przypadki zachorowań na wirus eboli zostały odnotowane w roku 1976, równolegle w Nzara w Sudanie oraz Yambuku w Demokratycznej Republice Konga. Wirus należy do rodziny Filoviridae. Przenoszony jest na ludzi od dzikich zwierząt, a następnie przekazywany jest poprzez kontakt z osobą chora. Najczęściej występuje w Afryce Środkowej i Zachodniej. Jak do tej pory nie opracowano ani terapii ani szczepionki, która mogłaby ograniczyć rozprzestrzenianie się wirusa. Śmiertelność pośród chorych dochodzi do 90%.
Według organizacji Lekarze bez granic, sytuacja, z którą mamy do czynienia obecnie jest największą epidemią wirusa, jaką odnotowano do tej pory. W związku z brakiem lekarstwa, walka z wirusem polega na izolacji chorych oraz wszystkich osób, które mogły mieć z nimi kontakt. Dodatkowo sterylizacji i utylizacji podlegają przedmioty oraz miejsca, w których przebywały osoby zakażone. W państwach dotkniętych epidemią prowadzi się akcje informacyjne dotyczące higieny oraz unikania kontaktu z potencjalnym zagrożeniem. Pomimo podejmowanych kampanii prewencyjnych oraz zapobiegawczych, nie udało się jednak jak do tej pory powstrzymać rozprzestrzeniania się choroby, sytuacja systematycznie ulega pogorszeniu.
Na podstawie: who.int, bbc.co.uk, cnn.com, theguardian.com, cdc.gov
Zdjęcie za: commons.wikimedia.org
Marta Antosz
