20.01.2012. Departament dla Międzynarodowego Rozwoju przedstawił raport dotyczący suszy w Rogu Afryki i jej następstw. Analitycy bezlitośnie skrytykowali opóźnienia w rozpoczęciu akcji pomocowej, wskazując na konieczność przeprowadzenia zmian w organizowaniu akcji humanitarnych.
Departament dla Międzynarodowego Rozwoju (Department for International Development, DfID) przygotował raport dotyczący suszy i jej następstw w Rogu Afryki w 2011 r. Z danych przedstawionych w zestawieniu wynika, że klęski głodu na tak szeroką skalę można było uniknąć pod warunkiem wcześniejszej interwencji i natychmiastowego udzielenia pomocy humanitarnej.
Dane szacunkowe wskazują, że pomiędzy majem 2011 r., a lipcem 2011 r. na skutek głodu zmarło więcej niż 29.000 dzieci poniżej piątego roku życia. Ponadto, zniszczeniu uległ lokalny rynek, gospodarstwa domowe oraz ich dobytek, ponieważ ludzie zostali zmuszeni do przesiedleń w poszukiwaniu żywności. Pomimo opanowania klęski głodu wielu mieszkańców Somalii, Etiopii oraz północnej Kenii wciąż cierpi z powodu skrajnego niedożywienia.
Analitycy DfID zaznaczają, że bodźcem do podjęcia interwencji międzynarodowej oraz rozpoczęcia akcji pomocowej powinny były być wskaźniki dotyczące spadku produkcji żywności oraz jej galopujące ceny w regionie Afryki Wschodniej. Powyższe dane, a także utrzymująca się susza były wystarczająco alarmujące.
Organizacje humanitarne i zagraniczni darczyńcy rzadko zapobiegają swoją pomocą powstawaniu klęsk i katastrof. Są skłonni do podjęcia interwencji dopiero, gdy sytuacja jest trudna do opanowania. DfID z naciskiem zaznacza, że zamiast czekać na przerażające zdjęcia niedożywionych dzieci w telewizji, świat powinien reagować wcześniej. Wtedy udałoby się uniknąć ponoszenia ogromnych kosztów pomocy i przede wszystkim zapobiec śmierci tysięcy ludzi.
Na podstawie:
https://www.guardian.co.uk/world/2012/jan/18/east-africa-drought-disaster-report
Anna Cichecka
